Historia naszego banku
Historia Banku Rezerw sięga prawie wieku wstecz do 1914 roku, kiedy rząd kolonialny podjął ważny krok w tworzeniu Rady Walutowej z wyłącznym prawem do emisji banknotów i monet w ówczesnej kolonii Fidżi.
Ta funkcja trwa i nawet dzisiaj kwestia waluty jest tym, z czym ogół społeczeństwa najczęściej kojarzy Bank Rezerw Fidżi. Jednak bank centralny robi znacznie więcej niż emisja waluty.
Wraz z rozwojem gospodarki Fidżi rząd zdał sobie sprawę z potrzeby organizacji, która wykraczałaby poza emisję waluty. Uzyskanie niepodległości przez Fidżi w 1970 r. jeszcze bardziej umocniło potrzebę instytucji nie tylko do kontrolowania pieniędzy młodego narodu, ale także do nadzorowania sektora bankowego i przewodzenia rozwojowi poprzez politykę pieniężną.
To trudne wyzwanie zostało przekazane nowo utworzonemu Centralnemu Urzędowi Monetarnemu (CMA) w 1973 r., Który został obdarzony zwiększoną rolą i celem stopniowego przekształcenia się w pełnoprawny bank centralny. Według słów Davida J. Barnesa, pierwszego przewodniczącego CMA, "utworzenie Centralnego Organu Monetarnego nastąpiło właśnie wtedy, gdy rzeczywistość narodowości potrzebowała nagłej dojrzałości w świecie, który miał tendencję do kwalifikowania niepodległości do współzależności".
Dlatego CMA uzupełniło narodziny narodu o nową i potężną drogę do pielęgnowania rozwoju i utrzymania niezależności w świetle zwiększonej globalizacji finansowej.
CMA miała za zadanie regulować kwestię waluty oraz podaży, dostępności i międzynarodowej wymiany pieniądza; wspieranie stabilności walutowej; wspieranie zdrowej struktury finansowej; oraz wspieranie warunków kredytowych i walutowych dla uporządkowanego i zrównoważonego rozwoju gospodarczego narodu.
Ponadto CMA został również mianowany bankierem i agentem fiskalnym rządu i miał doradzać w sprawach finansowych i gospodarczych. CMA pełniła te role przez następne dziesięć lat, aż przekształciła się w Bank Rezerw Fidżi w 1983 roku po uchwaleniu ustawy o Banku Rezerw Fidżi.
Zmiana jest oczywiście nieunikniona, a Bank Rezerw nadal ewoluuje i w trakcie i osiągnął wiele kamieni milowych i nadal pozostaje wpływowy w rozwoju Fidżi. Bank Rezerw przetrwał wstrząsy polityczne, przyspieszoną globalizację, zmieniającą się strukturę gospodarki krajowej i światowej, innowacje w produktach i rynkach finansowych oraz dynamiczną technologię, między innymi, z których wszystkie wpłynęły na jego postawy polityczne i kierunek kierunków.
Jednak pomimo zmian, Bank Rezerw nieustannie dąży do osiągnięcia swoich celów. W swojej pionierskiej roli emisji waluty na przestrzeni lat wprowadzono szereg zmian i osiągnięć. Pierwsza waluta banknotów funtowych Fidżi została wydana w 1914 roku, podczas gdy pierwsze monety groszy i szylingów zostały wydane w 1934 roku, a później, w 1969 roku, na rok przed uzyskaniem niepodległości, Fidżi przeszło na dziesiętną walutę dolarów i centów. W 1995 r. wprowadzono banknot o nominale 50 USD, a w 2007 r. banknot 100 USD.
Historyczny remont banknotów i monet został dokonany w 2012 roku, kiedy portret Jej Królewskiej Mości Królowej Elżbiety II został zastąpiony lokalnymi wzorami flory i fauny. Kolejny kamień milowy został osiągnięty w 2013 r., Kiedy Fidżi wydało swój pierwszy banknot polimerowy o nominale 5 USD. Zmiany w walucie Fidżi na przestrzeni lat przyniosły oszczędności, zwiększoną trwałość, ulepszone funkcje bezpieczeństwa i promocję różnorodności biologicznej Fidżi.
Podstawą bankowości centralnej jest formułowanie i wdrażanie polityki pieniężnej. W pierwszych dniach polityka pieniężna była realizowana za pomocą bezpośrednich kontroli, w ramach których nakładano ograniczenia na kredyty banków komercyjnych i stopy procentowe. Zmiany w ustawowych depozytach rezerwowych zostały wykorzystane do wpłynięcia na agregaty pieniężne i kredytowe, a ostatecznie na inflację. Jednak od 1989 roku Bank Rezerw przeszedł na podejście rynkowe, wykorzystując operacje otwartego rynku i własne papiery wartościowe, zwane obligacjami RBF, do prowadzenia polityki pieniężnej.